Blog werkvakantie Moldavië
Op deze pagina kunt u updates vinden over de voorbereidingen van de werkvakantie naar Moldavië. Ook zijn we voornemens om tijdens de reis hier elke dag een update te plaatsen, zodat u, als betrokkene, ook op de hoogte kunt blijven.
Zaterdag
Zaterdag 02-11-2024
De groep rijders heeft de hele nacht doorgereden en was rond het ontbijt al in Duitsland! Op vrijdagavond hebben zij wat file gehad onderweg in Roemenië, maar daarna kon er lekker doorgereden worden!
Voor het andere deel van de groep was het nu ook echt tijd om afscheid te nemen van Magda en meiden in het opvanghuis… Voor het ontbijt hebben we onze koffers ingepakt, de matrassen afgehaald en onze kamers schoongemaakt. Toen was het tijd voor de laatste gezamenlijke maaltijd. De tafel stond weer vol met zoete broodjes, gebakken eieren en yoghurt. Magda en aantal meiden at ook met ons mee. Na het eten was het moment van afscheid. We hebben Magda toegesproken en haar hartelijk bedankt voor alle goede zorgen. Voor alle meiden hadden we een kaartje gemaakt met een Bijbeltekst, waar ze allemaal heel blij mee waren! Een van de meiden noemde het een zegen van God en een teken van Zijn aanwezigheid dat wij hier mochten zijn. Zo bijzonder! De meiden gingen mee naar buiten, er werden knuffels gegeven en hier en daar een traantje gelaten. Toen moesten we echt gaan, want het vliegtuig zal niet op ons wachten. We werden op het vliegveld van Chisinau gebracht. Hier werden de koffers ingeleverd, de handbagage gecontroleerd en gelukkig kwamen we zonder problemen door de douane heen! Na een poosje wachten, kwam de bus die ons bij het vliegtuig bracht, stapten we in en stegen we op voor de vlucht naar Boekarest, waar we een tussenstop hadden om over te stappen op de vlucht naar Schiphol. Na opnieuw een controle en een half uur wachten vertrok de tweede vlucht naar Nederland! Ook deze vlucht is heel goed verlopen! Velen van ons hebben een oogje dicht gedaan, want we waren toch best wel moe geworden van de reis. We hebben ook kunnen genieten van een prachtige zonsondergang, zie de foto’s;) Na een veilige landing op Schiphol was de bagage vrij snel op te halen en konden we de aankomsthal verlaten. Hier werden we warm onthaalt door de mensen die ons op kwamen halen! Eindelijk weer bekende, Hardinxveldse mensen om ons heen. Op de terugweg hebben we nog even een tussenstop gemaakt bij de gele M voor ons avondeten. Daarna zijn we snel doorgereden naar huis, zodat we daar onze spullen konden uitpakken en konden gaan slapen in ons eigen bed.
Toen na onze tussenstop in Boekarest kregen we het bericht dat de rijders veilig in Boven-Hardinxveld waren aangekomen! Dit was voor ons allemaal sneller dan verwacht. Zij konden dan ook spreken van een zeer voorspoedige reis!! Nadat het gereedschap en de andere bagage uit de bus gehaald was hebben zij het busje schoongemaakt en weer teruggebracht bij het verhuurbedrijf. Daarna zochten zij snel hun bed op om de overgeslagen nachtrust weer enigszins in te halen.
Zo is er een eind gekomen aan deze, voor ons allemaal, onvergetelijke reis… We hebben gezien hoe anders de omstandigheden in Moldavië zijn… We hebben gezien hoe schrijnend het leven in daar kan zijn: ziekte, armoede, werkloosheid, verslaving.. We hebben gehoord in wat voor omstandigheden de meiden in het opvanghuis geleefd hebben… Maar ook hebben we de liefde, Gods liefde, gevoeld waarmee de meiden opgevangen mogen worden in het opvanghuis en waarmee er voor de arme gezinnen in de buurt gezorgd wordt! We zijn de Heere dankbaar voor alles wat Hij ons de afgelopen week gegeven heeft! Alles, letterlijk alles, mocht perfect verlopen. De heen- en terug reis van de rijders, het vliegen, het bouwen, het bezoeken van gezinnen en nog zoveel meer… Echt om stil van te worden…
Ook willen we u/jou nogmaals bedanken het meeleven voorafgaand en tijdens de reis. Het is hartverwarmend om te zien hoe het binnen de gemeente leeft! Nu ons ‘normale’ leven weer aanbreekt laten we dan één ding niet vergeten en dat is het gebed! Het gebed van dankbaarheid voor alles wat God ons gegeven heeft tijdens de reis, maar ook voor alles wat wij elke dag uit zijn hand ontvangen. Het gebed voor Zijn bewarende Hand over alle mensen die wij in Moldavië ontmoet hebben. En het gebed of dat Zijn Koninkrijk zal mogen komen! Want dan zal gebeuren waar Openbaring 21 over spreekt: En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij Die op de troon zit, zei: Zie, Ik maak alle dingen nieuw.
Vrijdag
Vrijdag 01-11-2024
Vandaag begon de dag voor ons allemaal vroeg: om 7u stond het ontbijt klaar. Opnieuw werden we verwend. Dit keer met kleine pannenkoekjes. Een goede start van de dag! ‘Samen uit, samen thuis’ gaat helaas niet op voor deze reis. Iets na 8u moesten de rijders vertrekken. De bus werd volgeladen, de zitplekken klaar gemaakt met kussen, drinken en eten. Magda en wat meiden kwamen naar buiten. Er werden handen geschud, en daar gingen ze: weer terug naar Nederland, voor de komende uren in de bus. Het voelt wel gek hoor, niet meer compleet als groep.. Voor de rest ging het werk verder. Er was nog een lijst met klusjes. Daarmee gingen we aan de slag. Ook kon de schuur ingeruimd worden: het overige hout, stoelen en tafels en alle plastic bakken met kleding mocht erin. Wat een fijn gevoel dat de schuur direct nuttig gebruikt wordt! Wat scheen de zon weer heerlijk en wat was de temperatuur goed. Goed weer om buiten te eten, voor het eerst onder de overkapping. Dat deden we! De picknickbanken werden gedekt, de pannen met spaghetti en de schaal met gegrilde groenten kwamen naar buiten en we konden eten. Ook de meiden van het huis aten mee. Dat was genieten! Na het eten hadden we even tijd voor een spelletje en kaartjes maken. Rond half 3 vertrokken we met de auto’s. We zouden naar de stad en de markt gaan. We kwamen uit bij een grote winkel, een soort Makro. Daar heeft Magda inkopen gedaan voor het huis en zijn wij opzoek gegaan naar wat lekkers voor thuis. Na dit bezoek was het tijd voor de markt. Wat een belevenis was dat! De grootste groenten- en fruitmarkt van Moldavië. Heel veel kraampjes met allemaal grote kisten vol groenten en fruit. En ook heel veel busjes, die de achterdeuren open hadden staan en helemaal vol lagen met groene kolen of watermeloenen. De verkopers zaten er op een stoeltje bij. Sommigen sliepen zelfs in de bus. We hebben onze ogen uitgekeken. En voor de mensen daar waren wij ook een belevenis: zoveel anders pratende en lachende mensen bij elkaar. We gingen langs een gemeentelid die ook een kraampje heeft en daar kregen we een lekkere appel en een kist pruimen. Het was leuk om dit stukje cultuur ook mee te krijgen! Als laatste gingen we nog naar een souvenirwinkeltje in het centrum van de stad. Wat een drukte in die winkelstraat. En wat een luxe ook. Een schrijnend contrast met het leed dat schuilgaat in zoveel huizen.. Rond 8 uur gingen we eten. Weer iets nieuws: een bakplaat met vlees en groenten. We konden het eten met maispuree of brood. Lekker was het! Als toetje namen we de meiden mee naar de supermarkt om een ijsje uit te kiezen. En er werd voor deze avond nog van allerlei lekkers op tafel gezet: zoete broodjes en compote. We zijn hier zo verwend deze week! Deze week was er ook een meid die hier gewoond heeft maar inmiddels getrouwd is en moeder is, in het opvanghuis. Ze verbleef met haar gezin in het gastenverblijf en vond het wel gezellig bij ons. Ze vertelde vanavond haar verhaal: over haar psychisch zieke moeder, zonder vader, de tijd bij haar oma en haar leven in een weeshuis. Een leven vol zorgen. Mooi om te zien dat ze nu gelukkig is met haar gezinnetje! De rest van de avond deden we spelletjes en rond middennacht was het tijd om naar bed te gaan.
Donderdag
Donderdag 31-10-2024
Vandaag was het donderdag. Alweer de laatste dag voor de rijders. De dag begon om 8 uur met een gezamenlijk ontbijt. De meiden hadden weer iets lekkers voor ons klaargemaakt: pancakes! Dat was een goede start van de dag. Daarna begonnen we snel, want de schuur moest vandaag afkomen. De jongens en een aantal meiden ging weer vol goede moed verder. De andere meiden deden verschillende klusjes: een Bijbeltekst op een picknickbank schrijven en vervolgens verven, verder met het sorteren van de kleding en de muurschildering afmaken. Rond half 11 ging Magda met een bus vol meiden naar een gezin om een voedselpakket weg te brengen. Opnieuw een indrukwekkende ervaring. Een moeder met twee kinderen: een jongen van 18 met een nierziekte en botziekte. Hij is zo klein als een tienjarig kind, hij kan niet lopen en hij moet drie keer in de week naar het ziekenhuis voor dialyse. Het meisje is een puber die niet naar school wil en uitgaat met vrienden en jaloers is omdat moeder al haar zorg en geld besteed aan de jongen. De vader van de twee kinderen is weggegaan, want hij wilde geen zieke kinderen. Het gezinnetje woonde in een kleine kamer en hadden in de flat een gezamenlijke badkamer en keuken. Wat een schrijnende situatie. De moeder zorgde trouw voor haar kinderen, de jongen was ondanks alles positief.
Toen we thuiskwamen was het lunchtijd. Een maaltijd met restjes van de vorige dagen, maar alsnog heel lekker. Na het eten werden de werkzaamheden hervat. Er zijn binnen ook nog wat klusjes gedaan. Aan het eind van de middag kregen we haast. De bouw van de schuur was klaar! Met elkaar hebben we geveegd, het overige materiaal opgeruimd en het gereedschap weer in de bus gedaan. De schuur moet wel feestelijk geopend worden. Dus we gingen op zoek naar een lint, een schaar, ballonnen en we knutselden snel een slinger in elkaar. We riepen de meiden en Magda, sommigen hadden een feestelijke jurk aangetrokken en Magda kreeg een blinddoek voor. Ze liepen we met elkaar naar de tuin. De groep stond in een rij en Magda mocht haar blinddoek afdoen. Wat een blije en dankbare gezichten.. Ze had er geen woorden voor, ze werd er emotioneel van. Zo mooi, zo netjes, zo snel gemaakt, zo’n goede organisatie.. ze was verwonderd. Ze kreeg de schaar in handen en knipte dankbaar het lint door. De schuur is geopend! De meiden hebben de schuur bewonderd en wilden er wel hun slaapkamer van maken. Zo mooi vonden ze het! Wat een zegen om deze dankbaarheid te mogen zien. Wat een zegen dat we deze schuur achter mogen laten. En ze hebben ons al uitgenodigd voor een tuinbarbecue komende zomer! ’s Avonds hadden we weer een smakelijk diner. Na het eten kwamen er een aantal mensen uit de stad voor de Bijbelstudie. Ook was er een voorganger, die ons wat meer vertelde over Halloween. Bij elke ‘leugen’ van dit feest, liet hij zien wat de Bijbel ons te zeggen had. Dat we geen kinderen van de duisternis zijn, maar kinderen van het Licht mogen zijn. We zongen liederen waarvan we de wijs herkenden en we baden met elkaar. Wat bijzonder om opnieuw te mogen ervaren dat we over grenzen, culturen en talen toch één mogen zijn! Na de Bijbelstudie wilden de meiden ons toespreken om ons te bedanken voor alles. We werden er warm van. Ze zien het als gave van God dat we hier zijn, onze tijd aan hen gegeven hebben en zoveel werk hebben verzet. Boven alles mogen we God danken voor wat Hij ons gaf! We kregen allemaal een cadeautje en tot slot nog chocola en taart. Een mooi einde van een indrukwekkende week. De rijders hopen morgenochtend te vertrekken; de vliegers mogen nog anderhalve dag langer van deze mooie omgeving genieten. We kijken voldaan terug op deze dag!
Woensdag
Woensdag 30-10-2024
Wat een leuke dag hebben we vandaag gehad! ’s Nachts is Sinterklaas geweest. Toen de jongens ’s morgens vroeg naar buiten gingen en hun schoenen aantrokken die op de trap stonden, vonden ze daarin een lekker cadeautje. En toen hadden we werkmannen met een lolly in hun mond! Om half 9 gingen we ontbijten. Weer iets lekkers: omelet met kaas, ham en groenten. Heerlijk was dat! Na het ontbijt gingen de jongens en een aantal meiden verder met de schuur. De vaart zat er weer lekker in! Een paar meiden gingen verder met de kleding. Halverwege de ochtend ging Magda met een aantal meiden op pad om een voedselpakket weg te brengen. We gingen naar een blinde vrouw, ongeveer veertig minuten rijden. Ze woonde in een klein huisje, wat er netjes aangekleed en schoon uit zag. De vrouw zag er oud uit en had een hele kromme rug. Ze was in de keuken en ze wilde dat we allemaal kwamen zitten. Daar zaten we om haar heen. Ze vertelde haar verhaal. Over hoe ze een risicovolle zwangerschap had en haar zicht een aantal maanden na de geboorte van haar zoon is kwijtgeraakt. Over haar zoon die extreem lang is en slechte botten heeft en nog maar voor 15% kan zien. Over haar moeder die de laatste maanden van haar leven ook blind werd en door haar verzorgd is. Over haar man die werken was en die goed is in drinken. Die van een klein meningsverschil al een grote ruzie kan maken en dan heel agressief is. Ze ziet zijn verslaving als een macht van de duivel. Soms wil ze weg, maar ook dat ziet ze als een ingeving van de duivel. Ze blijft. Ze bidt elke dag en ze gaat weer door. Dat is haar leven. En elke dag krijgt ze krijgt, ze weet dat God haar kent. Magda las Psalm 121 en wij zongen vers 4 voor deze vrouw. Ze mocht belijden dat deze Psalm echt waar is, dat God echt voor haar zorgt en haar beschermt. Wat een geloofsvertrouwen in deze moeilijke omstandigheden! En de leeftijd van deze vrouw? Ze zag eruit als 70, maar ze was nog maar 44.. Dat maakte de situatie nog een beetje schrijnender. We gingen terug naar het opvanghuis voor de lunch: gebakken aardappeltjes, gegrilde groenten en worstjes. Opnieuw een heerlijke maaltijd! Daarna was het tijd voor ons culturele uitje. Beide bussen vol, op naar Orhei: een natuurgebied in de bergen met kerk en klooster. Wat was het daar mooi! We liepen bovenop een berg, op een rotsachtig pad. Bovenop de berg was het tijd voor een fotomoment. Allemaal onze trui aan en het resultaat was een mooie foto met een prachtige achtergrond! Het was ook mooi om in het klooster en de kerk te kijken. Inmiddels begon het donker te worden en liepen we terug naar de bussen. Maar we gingen nog niet naar huis. De meiden van het opvanghuis kwamen ook en met elkaar gingen we eten in een typisch Moldavisch restaurant. Dat was een hele ervaring! In het restaurantje hingen de kruiden en pepers aan het plafond te drogen, de muren waren van grove stenen en handgeweefde kleden aan de wand. De tafel was gedekt met geverfde terracotta borden en mokken. We kregen soep met een complete kippenpoot erin als voorgerecht. Het hoofdgerecht was maispuree, kip en zure room met kaas. Typische Moldavische gerechten. En verder nog wat broodjes en andere hapjes. Echt cultuursnuiven! De een vond het wat lekkerder dan de ander, maar we hebben allemaal zo veel mogelijk opgegeten. Het was heel gezellig om dit met elkaar te ervaren! Eenmaal terug in het opvanghuis hebben we met elkaar gezongen, werden we weer getrakteerd op een klein gebakje en was het nog tijd voor spelletjes. We kijken terug op een leuke dag!
Dinsdag
Dinsdag 29-10-2024
Wat is er vandaag veel werk verzet! Voor de mannen begon de dag weer om half 7. De meiden gingen rond 8 uur uit bed. Nadat de wachtrij voor de badkamer opgelost was konden we ‘aan tafel’.
Het is elke dag weer een verrassing wat voor lekkers er op tafel komt. Ze maken er hier echt een feestje van.
Dit keer vond niet iedereen het een geslaagd idee want het was griesmeelpap. Maar uiteindelijk viel het mee en viel het bij velen toch wel in de smaak! Na het eten gingen we allemaal aan de slag: de jongens met de schuur, een aantal meiden met verven, sommige meiden gingen nog verder met de kleding en de rest bereidde de kindermiddag nog verder voor. Wat is het fijn om zo nuttig bezig te kunnen zijn! Toen alle voorbereidingen voor de kindermiddag klaar waren, was het ongeveer etenstijd. Er kwam een heerlijke geur uit te keuken, en we werden geroepen voor ‘delicious food’. Dat was het zeker: spagetti carbonara. En dat als lunch.. we worden hier heel goed verzorgd! Na de lunch werden de werkzaamheden hervat. De bouw verloopt boven verwachting. De binnenkant van de schuur is zelfs al geïsoleerd! Dat was niet het plan, maar er was nog isolatiemateriaal over van de zolder, wat we nu goed konden gebruiken. Ook het vlonder is een heel eind en grote stukken van de schuur zijn al geverfd. We verwachten dat we morgen zo goed als klaar kunnen zijn! Zes meiden gingen op pad voor de kindermiddag. We kwamen bij een groot huis aan de rand van een dorp. Daar zaten ongeveer 15 kinderen op de bank op ons te wachten, vol verwachting naar wat we zouden gaan doen. Zo leuk! Na een voorstelrondje begonnen met zingen en bidden. Daarna hebben we ‘hoofd, schouders, knie en teen’ aangeleerd. Dat vonden ze wel heel speciaal! Toen was het tijd voor het Bijbelverhaal. We hadden het woordeloos boek meegenomen: een boek met vijf kleuren, waarmee je het Evangelie kunt vertellen. Aan de hand van deze kleuren hebben we het verhaal van Noach verteld. Wat zaten de kinderen geïnteresseerd te luisteren. Zo mooi! Heel bijzonder om dit te mogen doen: een andere taal, een ander land, een andere cultuur en toch hetzelfde Evangelie! Ook voor deze kinderen, ook voor dit land, ook voor de mensen hier in moeilijke omstandigheden. Vergeving en vernieuwing voor een ieder die in de Heere Jezus gelooft! De kinderen hebben heerlijk geknutseld en na afloop kregen we een Moldavische lekkernij: een zoet broodje met pompoenjam en een cake met kersen erin. Lekker was dat! We reden met een volle maag en een hoofd en hart vol indrukken weer richting met opvanghuis. Voordat we daar aankwamen hebben we nog een voedselpakket weggebracht. We kwamen in een huisje in een achterbuurt van Chisinau. Een kamertje met twee bedden, een kast, een oude tv, een kookplaatsje met een bruine rookvlek tegen de muur, een tafeltje met wat pannen en schalen. Kleden op de grond als vloerbedekking. Het was vies en het rook vies. En daar wonen een vader, een moeder en twee zoontjes.. Vader was niet thuis. Hij was ‘aan het werk’. Hij zou wel weer thuiskomen, maar moeder wist niet wat ze te verduren zouden krijgen als hij weer thuis zou komen. De jongetjes hadden vakantie. Ze worden slecht behandeld. De moeder zag er ongezond uit. Je zag het probleem van alcoholverslaving, en de gevolgen daarvan.. zo schrijnend. Wat moet er van deze jongetjes terechtkomen? Wie helpt deze mensen? We reden geraakt weer terug naar het opvanghuis. Het enige wat we kunnen doen is bidden: God, ontfermt U zich over deze mensen! In het opvanghuis stond er voor ons weer een rijke maaltijd klaar. Onvoorstelbaar dat dat huisje waar we geweest zijn maar een paar minuutjes verderop is.. Na het eten deden twee meiden hun verhaal. Ook allebei schrijnende verhalen.. Een willen we kort vertellen, van een meisje van 16. Haar ouders hebben veel ruzie en gingen scheiden toen ze 10 was. Ze ging wonen bij haar vader. Maar na een tijdje trouwt hij opnieuw, met een vrouw die heel gemeen tegen het meisje doet. Ze besluit om weg te gaan, naar haar oma. Maar daar woont haar moeder ook, en de relatie is zo slecht dat haar moeder niet naar haar omkijkt. Ze is eigenlijk alleen in dit gezin. Het meisje is de enige christen in haar familie. Ze gaat naar de kerk gaan om God beter te leren kennen. De pastor vertelt over dit opvanghuis, en daar mag ze gaan wonen. Nu ongeveer 2 maanden. Ze heeft het hier zo goed. Ze ervaart de liefde van God en leert Hem steeds meer kennen. Haar grote verlangen is om Hem te volgen en haar familie ook Zijn liefde te laten zien.
Dit was opnieuw een dag vol werkzaamheden en onvergetelijke indrukken. Wat een zegen om hier te mogen zijn!
Maandag
Maandag 28 -10-2024
Ook in Moldavië gaat de tijd snel: de maandag is alweer voorbij. Wat hebben we veel werk verzet! Vooral de jongens hebben heel hard gewerkt. Voor hen begon de dag iets eerder dan voor de meiden: om 7 uur stonden ze al buiten. De meiden hoorden de zaag al draaien en het kloppen van de hamer. Om 9 uur stond de tafel gedekt voor het ontbijt. De meiden hier verwennen ons echt: ze hadden een stapel pannenkoeken gebakken! Speciaal voor ons, omdat we ook speciaal zijn, zeiden ze. We hebben er van genoten! Na het ontbijt gingen de meiden ook aan de slag: een aantal ging naar buiten om de tweede picknick tafel in elkaar te zetten en de stuk van de schuur te verven. Drie meiden gingen naar de supermarkt om boodschappen te doen voor de voedselpakketten. En twee meiden gingen nog verder met de dekens in de kelder. Op de zolder heeft de groep van de zomer ook een nieuwe kast gemaakt. Die kast hebben we nu gemaakt tot beddenvoorraad: stapels dekens, dozen met beddengoed en kussenslopen. Al het beddengoed dat wij nu van het huis gebruiken, kan daar volgende week ook weer worden opgeslagen. Misschien voor een volgende groep gasten. Rond half 2 was het tijd voor de lunch. Ze hadden weer iets bijzonders klaargemaakt: boterhammen met kaas en ham uit te oven! Dat viel ook zeker in de smaak; we hebben weer genoten! Na de lunch ging een aantal meiden voorbereiden voor morgen, want morgen hopen we naar een dorpje te gaan om daar een activiteit met kinderen te doen. We hebben geknutseld, cadeautasjes gemaakt en een stuk van het Bijbelverhaal voorbereidt. Twee meiden gingen met Magda naar een magazijn om plastic bakken te kopen. Na even wachten kwamen er 30 bakken achter de roldeur vandaan. De mannen zetten ze in de bus en we konden weer terug naar het huis. Wat zijn we blij met deze bakken! Nu kunnen we het onderhuis echt goed opruimen en alle kleding die daar ligt sorteren, zodat het makkelijker uitgedeeld kan worden aan anderen. Toen het donker was, heeft de groep buiten nog even doorgewerkt met een bouwlamp. De schuur is inmiddels een heel eind! We hebben weer lekker gegeten: een stoofpot met aardappel, wortel, worst en andere groenten. En toen we dat op hadden, kwamen ze ineens met een grote schaal tiramisu binnenlopen! We worden hier veel te veel verwend. We voelen ons soms gewoon bezwaard.. We komen hier juist om te geven, en dan krijgen we zoveel terug. Het laat wel iets zien van hoe ze ons waarderen, en dat doet ons goed! De gastvrijheid, de warmte, de liefde tussen de meiden onderling, de zorg van Magda voor de meiden en voor ons.. Bijzonder om hier te mogen zijn! We hebben weer een avond vol gezelligheid met spelletjes en gesprekken. We kijken terug op een mooie dag, met lekkere temperatuur en mooie zon!
Een bijzondere zondag
Zondag 27 -10-2024
Een bijzondere dag in Moldavië! Vandaag was het zondag, maar een heel andere zondag dan we in Nederland gewend zijn. De wekker ging rond 8 uur; om half 9 moesten we aan tafel voor het ontbijt. Toen we wakker waren hoorden we al vrolijke verjaardagsmuziek, want één van de meiden was vandaag jarig! De tafel was gedekt. Het ontbijt hier is best vertrouwd: brood met kaas of hagelslag, wat we zelf meegenomen hebben en de meiden ook lekker vinden. Vandaag waren er ook gekookte eieren. We hebben lekker veel gegeten, omdat we een lange dag voor de boeg hadden. Om half 10 gingen we met de auto’s richting de kerk. Maar we waren de straat nog niet uit of we moesten al stoppen omdat één van de auto’s een lekke band had. Gelukkig hebben we een automonteur in ons midden en was de band snel verwisseld! Toen konden we echt vertrekken naar de kerk. Het was een mooie route, door de heuvels en valleien, langs een meer en bossen, over hobbelige wegen met gaten.. Het werd steeds meer het beeld wat je bij Moldavië hebt. Dat werd nog sterker toen we in het dorpje kwamen: zandweggetjes, huisjes met muren van klei en een wc-hokje in de tuin met muurtjes van kleden, zwerfhonden op de straat, lang gras langs de weggetjes, een paard naast het huis aan een touw. Maar ook: wat een rust, in een vallei met de zon over de bergen, weinig geluid van motoren, geen vliegtuigstrepen in de lucht, veel bomen met prachtige herfstkleuren.. Het heeft iets vredigs, maar we zouden erachter komen wat er in de huisjes schuilgaat. De kerk was een klein gebouw met een kerkplein van gras. We waren met de meiden van het huis naar de kerk gegaan. De kerk was bijna vol toen wij allemaal zaten. Verder zaten er nog een paar vrouwen en kinderen. Na een tijdje begon de dienst met zingen van een Moldavisch lied. Wat mooi om zo te horen zingen over dezelfde God en hetzelfde geloof! De deur gingen open en er kwamen nog meer kinderen. Zelfs een kat en een hondje kwamen naar binnen. Aan het eind van de dienst was de kerk helemaal vol. Er waren meer de 20 kinderen en ongeveer 5 volwassenen. Het had iets weg van een kinderclub. We zongen liederen, we lazen uit de Bijbel uit Psalm 103 en Filip. 4. Nadat de Moldaven gezongen hadden, mochten wij ook zingen: ‘Wat de toekomst brenge moge’. We hebben ook nog een Roemeens lied geleerd. Er was geen voorganger, maar Cees was gevraagd om een toespraak te houden. We hebben gehoord over de liefhebbende Vader, in de gelijkenis uit Luk. 15. De enige weg uit de ellende, uit het leven in zonden, is de weg terug naar de Vader. Door Jezus, Die zegt: Kom tot Mij! Na de dienst hebben we kleurplaten en armbandjes uitgedeeld aan de kinderen. Daar waren ze blij mee!
We gingen op pad om voedselpakketten uit te delen. We liepen over een zandweg omhoog, naar een huis. Daar woonde een vrouw met twee dochters, één ziek en één zwanger op jonge leeftijd. En een vrouw die een maand geleden haar 11-jarige dochter verloren heeft aan een onbekende ziekte. En een gezin met 11 kinderen, waarvan moeder op bed lag. En een vrouw die alleen woont in een klein huisje en een zoon in buitenland heeft. Ze waren allemaal erg dankbaar voor het pakket. We hebben geluisterd naar hun verhaal, gezongen en gebeden voor ze. Ze wilden allemaal graag dat we nog een keer terugkomen. Vol indrukken gingen we halverwege de middag weer terug naar het opvanghuis. Onvergetelijke ervaringen.
Toen we bij het opvanghuis kwamen stond het eten al klaar. We aten met z’n allen, heel gezellig! Er was weer eten in overvloed. Na het eten was het tijd voor het feest. Het werd donker in de kamer en toen werden de taarten met kaarsjes binnengebracht. We zongen liedjes, zowel in het Moldavisch als in het Nederlands. Daarna genoten we van de lekkere, huisgemaakte taart. Bakken kunnen de meiden wel! Een mooie traditie: iedereen mocht iets zeggen tegen de jarige. De meiden spraken lieve wensen uit. Daarna werd er voor de jarige gebeden, om Gods zegen voor het nieuwe jaar.
De rest van de avond hadden we vrije tijd: we hebben gewandeld, gezongen, spelletjes gedaan en veel gelachen. Heel gezellig met elkaar! We zoeken ons bedje iets eerder op dan gisteren, want morgen gaat het werk weer verder. Voor nu welterusten!
Voortgang zaterdag
Zaterdag 26 -10-2024
Vandaag is de bouw van de schuur begonnen!! We zijn gestart met het maken van de vloer van de schuur. Hiervoor hebben we palen de grond in geslagen waaraan we de vloer hebben bevestigd. Hierna hebben we de vloer dicht gemaakt en zijn de wanden neergezet. Alle wanden zijn daarna voorzien van folie en ventilatielatten. Ook hebben we de balklaag op de schuur neergelegd. De poeren voor de kolommen onder de veranda zijn daarna ook nog gesteld zodat we hier maandag gelijk de kolommen op kunnen stellen. Al met al is er vandaag heel veel werk verzet en kunnen we spreken van een geslaagde dag!!
De meiden hebben vandaag ook verschillende werkzaamheden verricht. Een aantal meiden is naar de supermarkt gegaan om boodschappen te doen voor de voedselpakketten die we morgen hopen uit te delen. Andere meiden hebben buiten een picknicktafel in elkaar gezet en geholpen met het verplaatsen van het materiaal naar de plek waar de schuur gebouwd zal worden. ’s Middags zijn we in het onderhuis begonnen met opruimen en schoonmaken. We ontdekten veel kleding en handdoeken in dozen en vuilniszakken. Dit kunnen we eigenlijk niet zo laten liggen, maar we hebben ook geen dozen om het netjes te kunnen ordenen. We zijn opzoek gegaan naar een winkel om dozen te kopen, maar die hebben we nog niet gevonden. We gaan maandag verder zoeken. Het avondeten was weer laat vandaag, omdat we pas wilden eten als de groep compleet zou zijn. Twee meiden zijn vandaag met het vliegtuig naar Moldavië gereisd. En toen zei er waren hebben we met elkaar genoten van een heerlijke maaltijd. De meiden aten ook bij ons, dus het was heel gezellig. Na de maaltijd hebben we een voorstelrondje gedaan. Iedereen mocht iets over zichzelf vertellen en de meiden vertelden ook iets over hun leven. Het was fijn om elkaar op deze manier beter te leren kennen!
Reis van de groep vliegers
Vrijdag 25 -10-2024
Vandaag begon het avontuur voor het grootste gedeelte van de groep! Toen het nog donker was verzamelden we met de chauffeurs die ons naar Schiphol zouden brengen. Na een goede reis kwamen we ongeveer een uur later aan op het vliegveld. We waren even zenuwachtig omdat we nog niet online ingecheckt waren, wat wel gebeurd had moeten zijn. Gelukkig was dit geen probleem en werden de boarding passen voor ons geregeld. Op naar de security! Daar waren gelukkig weinig bijzonderheden, zodat we er snel door heen waren. We hebben met elkaar een bakkie koffie of thee gedronken, en na een klein uurtjes was het alweer tijd om naar de gate te gaan. Toen begon het wachten.. Er was geen bus die ons bij het vliegtuig kon brengen. Uiteindelijk kwam er wat meer informatie via de speaker en zou er een bus geregeld worden. Ruim een uur later gingen we de lucht in: naar Boekarest! Het was een fijne vlucht. Vanuit het vliegtuig zagen we de bergen en heuvels van Roemenië liggen. Het was een mooi gezicht toen we het vliegtuig uitkwamen: een strakblauwe lucht met een stralende zon! Dat gaf een glimlach op ons gezicht! Na een korte stop, ging de reis verder naar Moldavië. Een klein vliegtuig, met propellors, bracht ons naar Chisinau. De meesten van ons zaten gezellig bij elkaar; de sfeer zat er goed in! Ze hebben ons wel horen lachen, die Nederlanders.. Na een uur was het zover: we staan op Moldavische grond! De groep rijders was ook naar het vliegveld gekomen, dus we zijn nu als groep herenigd. Maar we zijn nog niet bij het opvanghuis. Daar was nog een autorit voor nodig, met een aardige chauffeur, die best van doorrijden wist, over de hobbelige wegen. Toen kwam het opvanghuis inzicht. We liepen met onze koffers de poort door, en toen: de rode loper werd voor ons uitgerold. Zo enthousiast en gastvrij zijn we hier onthaald! Om warm van te worden. We kregen direct wat lekkers, en de tafel werd vol met eten gezet. Klaargemaakt door de meiden van het huis. Onze eerste Moldavische maaltijd. Het smaakte heerlijk! Na afloop kregen we nog een kopje koffie of thee, en een stukje zelfgemaakte cake die volgens een van de meiden ‘lekker lekker’ was. En het smaakte inderdaad lekker! We hebben onze slaapkamers opgezocht en zijn naar bed gegaan. We kunnen allemaal wel wat uurtjes slaap gebruiken. En we moeten het niet te laat maken, want de wekker staat op 06.30 uur. Om 07.00 uur worden we verwacht voor het ontbijt! Morgen hebben we genoeg te doen! Tot morgen hopen we!
Reis van de groep rijders
Woensdag t/m vrijdag 23t/m25 -10-2024
De voorbereidingen voor de rijders begonnen woensdagochtend al. Het gehuurde busje werd opgehaald en daarna werd het benodigde gereedschap ingeladen. Daarna hebben een aantal rijders nog wat uurtjes geslapen. Na het vertrek vanaf het kerkplein hebben wij de hele nacht doorgereden waardoor wij rond 8 uur de grens Duitsland – Oostenrijk passeerde. Tijdens de nachtelijke rit hebben we om en om gereden, waardoor er ook nog wat geslapen kon worden. Net na de grens hebben we een stop gemaakt om een bak koffie te halen en wat te eten.
Hierna werd de reis vervolgt richting de grens van Hongarije. Deze passeerde we om kwart voor 11. Helaas bleek er hier wat mis te zijn met ons vooraf gekochte vignet, waardoor wij daar ter plaatse een nieuw vignet moesten kopen. Gelukkig was dit snel geregeld en konden we snel weer door! Na een flink stuk rijden en een paar korte stops kwamen we om 16.00 aan bij de grens van Roemenië. Het was hier helaas wel wat druk, maar verder kwamen we wel soepel door de douane heen zodat we onze weg in Roemenië konden vervolgen. Met deze grensovergang ging ook de tijd een uurtje vooruit.
Na een klein stukje gereden te hebben was het eerst weer tijd voor wat koffie. Toen hebben we de beslissing genomen om tot ongeveer 22.00 uur door te rijden. Ook hebben we toen een hotel geboekt waar we die nacht zouden verblijven. Onderweg naar het hotel hebben we nog gegeten bij de KFC. Ietjes later dan gepland kwamen we om 22.30 aan bij het hotel, waar wij snel onze bedden hebben opgezocht!
De vrijdag begon goed met een stevig ontbijt in het hotel. Na dit ontbijt hebben we koers gezet richting de grens van Moldavië. De route bracht ons door mooie gebieden, bergen, pittoreske dorpjes en drukke steden. Om 16.00 was de grens bereikt en na controle door de douane van beide landen mochten we de grens passeren! De controle aan door de douane van Moldavië verliep heel goed! Er werden wat vragen gesteld wat onze bestemming was en we moesten de bus gedeeltelijk uitpakken, maar daar bleef het gelukkig bij! Na nog een klein uurtje rijden bereikte we om 18.30 het opvanghuis!! Hier werden enorm gastvrij onthaald! Na snel onze spullen uitgeladen te hebben vertrokken we naar het vliegveld om de andere op te halen. Het vervolg hiervan kunnen jullie lezen onder het kopje reis van de groep vliegers;)
Achteraf gezien mogen we spreken van een enorm goed, veilig en gezellig verloop van de reis. We hebben ervaren dat er veel mensen met ons meegeleefd hebben! Dit heeft ons goed gedaan. Bovenal gaat onze dank uit naar God, onze Schepper, die ons veilig hier gebracht heeft. Soli Deo Gloria!
Gezamenlijke startmoment
Woensdagavond 23-10-2024
Het is bijna zover: het avontuur gaat beginnen! De eerste groep staat op het punt om te vertrekken! Voordat de groep met rijders vertrok, zijn we met elkaar begonnen in de kerk. We hadden de gemeente, familie en vrienden uitgenodigd om dit moment met ons mee te maken. Er was een grote opkomst! Na het zingen van Psalm 121, lazen we een gedeelte uit Psalm 62 en 1 Thess. 5. Vanuit de rust in en het vertrouwen op God, mogen we op reis gaan. Hij gaat met ons mee, zoals Hij belooft in Psalm 121. We bidden om Zijn zegen over de reis en ons verblijf in Moldavië, om daar tot zegen te mogen zijn voor onze naasten! Na afloop werden er heel wat handen geschud en nog wat kleinigheidjes overhandigd aan de ‘rijders’. Toen de bus helemaal ingepakt was en iedereen afscheid had genomen, is de groep vertrokken. Daar gingen ze, op naar Moldavië!
Gemeenteavond
Vrijdagavond 04-10-2024
Wat voor land is Moldavië nu eigenlijk? En wat doet de stichting waar jullie mee op reis gaan precies? Op deze vragen gaf Cees van der Steldt, van Stichting Caritate, afgelopen vrijdagavond antwoord. In een goed gevulde zaal mocht hij vertellen hoe God wegen geopend en gesloten heeft! In het kort vertelde hij hoe er in Baraboi, een klein dorpje in het binnenland, in de afgelopen 5 jaar aan een kerk gebouwd werd. Inmiddels is deze kerk zo goed al af en worden er al volop activiteiten uitgevoerd vanuit de kerk, zoals kinderactiviteiten, gezamenlijke maaltijden e.d. Ook worden er maaltijden uitgedeeld in het dorp en bezorgen ze kachelhout aan vooral de oudere mensen.
Daarna vertelde Cees over het andere project van de stichting, het opvanghuis in Chisinau. Dit is het opvanghuis waar wij over een aantal weken hopen heen te gaan. Dit opvanghuis biedt onderdak aan kwetsbare meiden. Vanuit het opvanghuis krijgen de meiden de gelegenheid om een opleiding te volgen, kook en naaivaardigheden te ontwikkelen en huishoudelijke taken aan te leren. Ook worden ze betrokken bij hulpprojecten, zoals het uitdelen van voedselpakketten. Dit alles om de meiden voor te bereiden om een betere toekomst.
Tijdens het beantwoorden van vragen kwamen de schrijnende verhalen van de situaties die Cees heeft meegemaakt tijdens zijn bezoeken aan het land. De problemen als werkeloosheid, alcoholprobleem, vrouwenhandel, prostitutie zijn zeer zorgwekkend. Hier wordt je stil van…
Als werkgroep zijn we heel dankbaar dat wij een klein steentje bij mogen dragen aan het werk wat God in Moldavië verricht! We kijken uit naar een fijne, waardevolle ontmoeting met onze naasten in Moldavië!
Deelnemersavond
Zaterdagavond 28-09-2024
Op zaterdagavond 28 september zijn wij met de werkgroep bij elkaar gekomen. Na een bord friet kwam Cees van der Steldt langs en hebben we de details van de reis doorgenomen. Zo zijn de vliegtickets geboekt voor de groep ‘vliegers’ en is er een busje geregeld voor de ‘rijders’. De komende weken zullen er nog wat kleine dingen geregeld worden.
Na afloop hebben we nog wat gedronken en gezellig rondom een vuurton gestaan! Kort om, een gezellige, geslaagde avond waarop de reis weer wat dichterbij gekomen is! Na deze avond is het nog 25 nachten slapen tot ons vertrek…
Materialen op transport
Maandag 16-09-2024
Op maandagochtend 16 september zijn de materialen voor de te bouwen schuur op transport gegaan! Vorige week zijn de laatste voorbereidingen uitgevoerd en daarna stond het materiaal gereed om opgehaald te worden.
De materialen gaan op transport met Stichting Movu-Moldova. Deze stichting verzorgt regelmatig humanitaire transporten naar allerlei projecten in Moldavië. De trailer met materiaal staat momenteel in Brakel en zal daar in de komende weken volledig gevuld worden met materialen voor andere projecten. Het daadwerkelijke vertrekt van het transport naar Moldavië staat gepland voor 30 september.
Als werkgroep zijn wij enorm dankbaar voor de wijze waarop wij de materialen (deels) gesponsord hebben gekregen en dat de voorbereidingen aan de materialen en het transport zeer voorspoedig zijn verlopen. Iedereen die daar een bijdrage aan heeft geleverd: Enorm bedankt!
Voorbereiding materialen
Zaterdag 07-09-2024
Op zaterdag 7-9-’24 zijn wij druk bezig geweest met de voorbereidingen voor de bouw van de schuur. Zo zijn er jongens op stap geweest om het door ons bestelde materiaal op te halen. De materialen hebben wij bij verschillende bedrijven heel scherp kunnen inkopen!
Terwijl de materialen gehaald werden is een ander deel van de groep gestart met het bewerken van de materialen die door andere bedrijven volledig gesponsord zijn! Denk bij het voorbereiden aan het afkorten van balken en het zagen van verbindingen. Na de bewerkingen hebben we van alle materialen de gegevens noteren, zodat de vrachtbrieven hiervoor in orde gemaakt kunnen worden. Volgende week hopen we de laatste bewerkingen uit te voeren en daarna de laatste dingen in te pakken zodat dit transport klaar staat. De verwachting is nu het transport al in de week van 15 t/m 21 september naar Moldavië vertrekt.
Al met al een geslaagde dag waarop het hard is gewerkt! De foto’s van onze bezweette hoofden vormen hiervoor het bewijs;)
Gemeente BBQ
Zaterdag 31-08-2024
Na de fietstocht hebben we als gemeente een barbecue gehouden. Deze barbecue is aangeboden door de kerkvoogdij, als dank voor het vele vrijwilligerswerk dat er in de gemeente gedaan wordt. Door de deelnemers van de werkvakantie en leden van JV Boaz, was er veel eten klaargemaakt en alles klaargezet. We hebben lekker met elkaar gegeten!
Tijdens het eten werd er een talentenveiling gehouden. Dat was een groot succes! Er zijn veel verschillende talenten aangeboden, zoals een taart bakken, een boottocht, een kratje zelfgebrouwen bier, oppassen en een kinderfeestje met de brandweerauto… Er werd goed geboden, door de een nog fanatieker dan de ander. De eerste veilingen werden voor een paar tientjes verkocht; hoe langer de veiling duurde hoe hoger de bedragen werden! Aan het eind was er nog een klapper: een rondvlucht met Ds. K. den Boer, voor 3 personen. Dit talent mocht drie keer geveild worden, waar veel geld opgehaald is. De fietstocht, de vrijwillige bijdrage voor de barbecue en de talentenveiling heeft bij elkaar het fantastische bedrag van ongeveer €14.000 opgehaald. We zijn er stil van geworden. Dit betekent dat we het bedrag voor de schuur ruimschoots gehaald hebben. Het geld wat ‘over’ is zal voor andere projecten van de stichting ingezet worden. Het wordt in ieder geval op een goede manier gebruikt. We bedanken een ieder voor zijn of haar aanwezigheid en bijdrage aan deze dag.
We worden er warm van om te ervaren hoe dit project door de gemeente gesteund wordt. We hopen en bidden dat we tot zegen mogen zijn voor de mensen in Moldavië. Boven alles danken we de Heere, die ons dit prachtige bedrag geven heeft. Looft de Heere, want Hij is goed! In Zijn kracht hopen we ook de verdere voorbereidingen te kunnen doen en een mooie reis met elkaar te maken. Dank en bid u met ons mee?
Fietstocht
Zaterdag 31-08-2024
De, inmiddels traditionele, fietstocht stond weer op de planning. Zaterdagmiddag 31 augustus verzamelden vele fietsers zich op het kerkplein, waarna zij begonnen aan de 32 km durende fietstocht. Tijdens de tocht waren er een 4 tal posten waarbij de fietsers iets te eten of drinken konden kopen.
De fietstocht eindigde op de plaats waar deze ook begon, waarna de meesten naar de locatie van de gemeentebarbecue gingen. Vanaf de foto’s is af te zien dat de fietstocht ook dit jaar weer een succes was!
Tussenstand
Donderdag 22-08-2024
Na de vakantie werden wij blij verrast met een mooi aanbod van bedrijven die materialen willen sponsoren! Met de huidige tussenstand hebben wij ongeveer één derde van de materialen gesponsord gekregen!
Ook de donaties zijn in de afgelopen weken zeker niet achter gebleven. Met de waarde van het gesponsorde materiaal en het gedoneerde geld hebben wij momenteel al €9.000,- opgehaald. Dit betekent dat we al over de helft zijn van het benodigde bedrag. Iedereen die hieraan bijgedragen heeft: enorm bedankt!!
Autowasactie
Zaterdag 06-07-2024
Op zaterdag 6-7-’24 hebben we een autowasactie gehouden. Op het terrein van M.T.H. konden mensen hun auto weer glimmend laten oppoetsen en hier is veelvuldig gebruik van gemaakt!! In totaal hebben we ruim 100 auto’s en bussen gewassen. Met deze actie hebben we €2.000,- opgehaald.
We mogen dankbaar terugkijken op leuke, gezellige, zeer geslaagde actie!
'Ons' project
In de zomervakantie is er een andere werkgroep met de Stichting Caritate op reis geweest. Deze groep heeft daar de zolder van het opvanghuis geïsoleerd en verder afgewerkt, zodat hier extra slaapkamers gemaakt kunnen worden. Deze extra slaapgelegenheid heeft er wel voor gezorgd dat er nu geen opslagruimte meer in het opvanghuis is. Om deze reden is er aan ons gevraagd of wij een schuur met veranda in de achtertuin van het opvanghuis kunnen realiseren. Na wat teken- en rekenwerk zijn wij deze uitdaging aangegaan!
Het bedrag wat we nodig hebben om de materialen en het transport van de materialen te kunnen betalen hebben wij berekend op €15.500,-. Om dit aanzienlijke bedrag op te halen zullen er diversen acties gevoerd worden en zullen wij gemeenteleden, familieleden en bedrijven om een gift vragen. Ook zullen wij, vooral zakelijke, connecties vragen om materialen te sponsoren.
Als u vragen heeft over het project of bent u geïnteresseerd in het sponsoren van materialen, neem gerust contact op met Kees Sterrenburg (06-30742463)
Onderstaand een aantal impressies van de schuur en veranda die wij D.V. oktober gaan realiseren.
Voorstelrondje
Beste lezer,
Van harte welkom op de blog van een groep jongeren die D.V. oktober naar Moldavië gaan. Via deze webpagina willen wij u, als gemeentelid, familie of andere betrokkene, op de hoogte houden van de werkvakantie.
Allereerst zullen wij ons kort voorstellen. Vanuit een groep jongeren uit de Hersteld Hervormde Gemeente te Boven-Hardinxveld leeft het verlangen om dienstbaar te zijn voor onze naasten. Mede door de goede herinneringen en verhalen over de reizen naar Roemenië, zo’n 20 jaar geleden, is het plan ontstaan om een werkvakantie te organiseren. Hiervoor hebben wij contact gezocht met Cees van der Steldt van Stichting Caritate. Vanuit deze stichting hebben wij een mooi uitdagend project aangeboden gekregen om bij het opvanghuis in Chisinau te gaan realiseren.
In oktober hopen wij met een groep van 16 jongeren af te reizen naar Moldavië. Een deel van de groep zal donderdag 24-10-’24 met een busje gaan rijden en de andere gaan een dag later vliegen. Wij zullen tijdens ons verblijf in het opvanghuis verblijven. Op zaterdag 2-11-’24 hopen wij weer veilig terug te keren in ons thuisdorp.
Tijdens de voorbereiden van de reis en tijdens de reis zelf willen wij u op de hoogte houden van al onze activiteiten. We hopen dat u dit met veel plezier zult lezen en zo met ons meeleeft! Mogen we u vragen om voor onze naasten in Moldavië en voor ons als werkgroep te bidden?
Hartelijke groet,
De werkgroep